Predstava je prekinuta, posle čega je glumcu ukazana pomoć i reanimacija, te je kolima Hitne pomoći prevezen u Urgentni Centar. Uzrok smrti poznatog glumca je srčani udar, kako prenosi RTS.

Rođen je 3. maja 1961. u Beogradu.

Diplomirao je glumu na FDU u Beogradu u klasi profesora Vladimira Jevtovića. Na svojoj matičnoj i na mnogim drugim scenama odigrao je preko trideset pozorišnih komada, snimio preko dvadeset igranih filmova, preko petnaest tv serijala.

U svom matičnom pozorištu Boško Buha debitovao je 9. marta 1987. predstavom “Bajka o Vuku i Srbima” Milovana Vitezovića u režiji Milana Karadžića. Od tada do danas, ostvario je niz značajnih uloga u predstavama “Sumnjivo lice” Branislava Nušića u režiji Milana Karadžića, “Klasni neprijatelj” Najdžela Vilijamsa u režiji Aleksandra Lukača, “Viđenje Isusa Krista u kasarni VP 2507” Iva Brešana u režiji Milana Karadžića, “Au, što je škola zgodana” i “Rokenrol za decu” Ljubivoja Ršumovića u režiji Milana Karadžića, “Put oko sveta” Branislava Nušića u režiji Dejana Mijača, “Bogojavljenska noć” Viljema Šekspira u režiji Bojane Lazić, “Dečko koji obećava” Nebojše Pajkića u režiji Žanka Tomića, “Petar Pan” Ivane Dimić u režiji Milana Karadžića, “Svojta” Nebojše Romčevića u režiji Nikole Zavišića, itd. Za uloge u “Putu oko sveta” i “Bogojavljenskoj noći” dobio je godišnju nagradu kuće Gita Predić Nušić.

Uporedo sa radom u matičnoj kući, radio je i u drugim pozorištima. Igrao je u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (“Spaseni za dlaku”), Zvezdara teatru (“Tri sestre”, “Ljubavnik velikog stila”, itd), Narodnom pozorištu u Beogradu (“Izbiračica”), itd. Radio je i na filmu (“Ivkova slava”, “Mi nismo anđeli 2,3″, “Jesen stiže dunjo moja”, “Sivi kamion crvene boje”, “Pljačka Trećeg rajha”, “Mrtav ladan”, “Ringeraja”, “Apsolutnih sto”, “Rane”, “Tri palme za dve bitange i ribicu”, “Lepa sela lepo gore”…)…i televiziji (Vratiće se rode”, “Selo gori, a baba se češlja”, “Ravna gora”, “Jagodići”, itd).

Pored godišnjih nagrada svoje kuće, dobitnik je i Zlatnog ćurana na festivalu Dani komedije u Jagodini, dve nagrade Joakim Vujuć, Zlatne značke Kulturno prosvetne zajednice Beograda, Plekete Jugoslovenske kinoteke, itd.

Značajan deo svoje bogate karijere posvetio je upravo najmlađima. Krajem osamdesetih i početkom devedesetih snimio je preko dvesta sedamdeset epizoda serije „Bajke za laku noć“, kao i popularnu dečju emisiju „S’ one strane duge“, i tada je postao jedan od najprepoznatljivijih i najcenjenijih glumaca za decu.

Bio je upravnik Pozorišta Boško Buha.

Iza sebe je ostavio četvoro dece – Marka, Mariju i Filipa koje je dobio u braku sa prvom suprugom Ksenijom, i Andriju koga je dobio sa Anastasiom.

- Mi smo obični smrtnici, to što se bavimo ovom profesijom, i što nas ona odvaja u očima običnog sveta, prepoznavanje na ulici, popularnosti, fascinacije, sve nam to nije nikakva zaštita od umora, stresa, depresije ili računa za komunalije. Živimo sasvim obične živote, često i skromije od ljudi iz armije fanova. Nemamo dvorce iz bajki, nismo ničiji mezimci i ljubimci, sami se borimo za svoje porodice. I kad se desi da si u nekoj minus fazi, da si tužan, depresivan, naučiš da pre ulaska na scenu treba da ostaviš probleme ispred vrata i da ih pokupiš kad pođeš kući. Isto je na snimanju, premijeri, crvenom tepihu. Ali, onda se desi taj aplauz publike, komentar slučajnog prolaznika, neko traži autogram, i to zapravo puni baterije. Makar sam za trenutak boljeg raspoloženja i tražim spas u radu. To odvuče misli od briga. -

                                                                                      Milorad Mandić Manda

Komemoracija povodom smrti Milorada Mandića Mande, direktora Pozorišta Boško Buha, biti održana u subotu, 18. juna u 11 časova na Velikoj sceni Narodnog pozorišta u Beogradu. Opelo počinje u 13:30 časova u Crkvi Svetog Nikole na Novom Groblju, a nakon toga pogreb u Aleji zaslužnih građana.