Inspirisan ličnim iskustvima reditelja, film prati Stefana koji se, prvi put nakon smrti majke Nece, vraća kući kako bi sa porodicom proslavio bakin rođendan. Vođen željom da završi film o svojoj majci i da pomogne povređenom psu, njegov povratak prerasta u putovanje ka isceljenju. U filmu igraju članovi njegove porodice, koji zajedno rade na završetku radova na Necinoj kamp-prikolici.

Žiri je obrazložio svoju odluku navodeći da reditelj najboljeg filma odvažno i znatiželjno prilazi svojoj duboko ličnoj temi i u saradnji sa svojim saradnicima isprepliće elemente fikcije i dokumentarnog izraza u film očaravajuće melanholije i suptilne lepote, zbog čega sa zadovoljstvom uručuju Srce Sarajeva producentima i reditelju filma.

Stefan Đorđević, autor filma, se prilikom uručenja zahvalio žiriju i publici i rekao: „Zahvalio bih se Sarajevo filmskom festivalu, i ne samo zbog toga što je na neki način moja filmska karijera nastala ovde, već jer ovaj festival neguje i čuva autore iz regiona. Čast je biti okružen autorima čiji rad volim i poštujem. Posebnu zahvalnost dugujem svojoj porodici, a najveće hvala Dragani i Savini na razumevanju i strpljenju. Ovo Srce će se priključiti grupi porodičnih srca u želji da majka ostane zauvek sa nama. Iako je ovo Srce za moju majku, takođe je i Srce za sve majke koje svakodnevno brinu šta će se desiti sa njihovom decom na ulici, dok se bore za slobodu, i dok ih hapse i tuku. Ovo Srce je za majke studenata Srbije!”

Premijera filma na Sarajevo Film Festivalu je protekla u emotivnoj atmosferi – prisustvovali su članovi porodice Stefana Đorđevića, zajedno sa širom ekipom. Poseban trenutak obeležila je Lija, pas i junakinja filma, koja je prošetala crvenim tepihom i postala prvi pas u istoriji festivala koji je bio zvanični gost.

U filmu igraju Negrica Đorđević, Stefan Đorđević, Boško Đorđević, Đorđe Davidović, Budimir Jovanović, Ljiljana Jovanović, Marina Davidović, Vidak Davidović, Ana Petrović, Jana Mihajlović, Jakov Mihajlović, i pas Lija.

Direktor fotografije je Marko Brdar, montažeri su Tomislav Stojanović i Dragan von Petrovic, scenografkinja Dragana Baćović, kostimografkinja Biljana Grgur, snimatelj zvuka Bojan Palikuća, kompozitor Ivan Judaš, Julij Zornik je bio zadužen za dizajn i miks zvuka, Savina Smederevac je izvršna producentkinja, dok je Milica Tomović bila supervizorka režije.

Film „Vetre, pričaj sa mnom“ nastao je u koprodukciji Srbije, Slovenije i Hrvatske, i predstavlja još jedno snažno autorsko ostvarenje u filmografiji Stefana Đorđevića, poznatog po poetičnim i vizuelno upečatljivim filmovima koji se bave ličnim, društvenim i ekološkim temama.

Film je na ovogodišnjem 38. izdanju Bolzano Film Festivala Bozen (BFFB) u Italiji osvojio Glavnu nagradu za najbolji film u takmičarskom programu. Film je osvojio i nagradu za najbolji međunarodni dugometražni igrani film na prestižnom Guanajuato International Film Festivalu (GIFF) u Meksiku.

Film je producirala Dragana Jovović, za producentsku kuću Non-Aligned Films. Pored nje, producenti su i Stefan Ivančić, Ognjen Glavonić i Stefan Đorđević (Katunga), a koproducenti Vanja Jambrović (Restart, Hrvatska), Jožko Rutar (SPOK Films, Slovenija) i Miha Černec (Staragara, Slovenija).

Film je podržan je od strane Filmskog centra Srbije i Ministarstva kulture Republike Srbije, Medija fonda Evropske unije, Slovenskog filmskog centra i Viba filma, Hrvatskog audiovizuelnog centra i švajcarskog fonda Vision Sud Est. U fazi post produkcije učestvovao je u okviru industrijskog dela programa Les Arcs Work in Progress gde je osvojio specijalno priznanje žirija, kao i u programu radionice First Cut Lab RE-ACT 2023.

Stefan Đorđević je rođen 1987. godine u Boru. Upoznaje se sa svetom filma tumačeći jednu od dve glavne uloge u filmu „Tilva Roš“ Nikole Ležaića. „Tilva Roš“ je bio nominovan za Evropsko otkriće od strane Evropske filmske akademije. Završio je osnovne i master studije Kamere na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Diplomirao je sa kratkim igranim filmom „Kamen u ruci“ u režiji Stefana Ivančića, koji je premijerno bio prikazan u ACID programu Kanskog filmskog festivala. Režirao je kratki igrani film “Poslednja slika o ocu“, koji je selektovan na preko 50 internacionalnih festivala i nagrađen je na festivalima u Lokarnu, Sarajevu, Zagrebu, FAF-u i drugim. Kratki dokumentarni film „Portret umirućeg džina“ je prikazan na smotri Venecijanskog Bijenala arhitekture 2021. u sklopu srpskog paviljona i imao je premijeru na festivalu FIPA DOC.