Reditelj je Aleksandar Popovski, glumački ansambl čine: Matej Puc, Jure Henigman, Tjaša Železnik, Filip Samobor, Gregor Gruden...

Pet godina posle početka Francuske revolucije, Jakobinci, članovi radikalne frakcije revolucionara, preuzeli su vlast u Francuskoj. Predvođeni Robespjerom, terorisali su građane i neumorno se, uz pomoć giljotine, obračunavali sa mogućim izdajnicima Revolucije. Žorž Danton, jedan od vođa rane Revolucije, izmučen krvlju koju je Revolucija zahtevala, udaljava se od politike i sve više vremena provodi u društvu prijatelja, žena i karata. Kamij Demulen, Dantonov prijatelj i politički istomišljenik, nagovara ga da iskoristi svoj uticaj i suprotstavi se Robespjeru i njegovoj vladavini terora. Videvši svuda oko sebe neprijatelje, Robespijer nastavlja da pribegava ekstremnim merama, pre svega masovnim egzekucijama, kao jedinim načinom da zaštiti novoustanovljene ideale Francuske republike. Hapsi Dantona i izvodi ga pred članove Nacionalnog konventa, ubeđujući ih, u ime domovine i revolucije, u njegovu krivicu. Na sudu revolucije Danton poziva ljude da se okrenu protiv Robespjera i njegove diktature koja je Republiku ugušila krvlju.

Dantonova smrt (1835) Dantonova smrt je dramski prvenac Georga Bihnera, tada studenta medicine, koji se pretoga nikada nije bavio pozorištem. Zato je, pak, dobro poznavao događaje vezane za Francusku revoluciju i aktuelnu društvenu situaciju svoga vremena. Kao vatreni protivnik vladajuće klase i sobom opčinjene elite koja je izgubila kontakt sa svetom, bio je proganjan. Bihner je jedan od najznačajnijih predstavnika Premartovskog perioda (Vormärz). Prvo izdanje Dantonove smrti sadržalo je delove iz istorijskih političkih govora i smatra se jednim od najranijih primera dokumentarne drame. Oštro cenzurisana, nije izvedena sve do 1902, skoro 70 godina posle Bihnerove smrti.