Postavku čini i fotografija "Last Sitting" koju je Bert Stern uslikao šest nedelja pre Meriline smrti. Pored pomenute fotografije izložene su i one iz privatnih arhiva koje prikazuju Monroovu u različitim svojstvima - kao muzu, krhku ženu, suprugu, zavodnicu i sanjalicu koja je poželela "da osvoji svet".

Sve fotografije do sada nisu bile objavljene, pa je ova izložba svojevstan omaž svakako bitnoj figuri pop ikone, a 90-godišnjica od njenog rođenja je, tvrde organizatori izložbe, pravi datum da se takve fotografije objave.

Žena koja pojavom nije prestala da intrigira ni nakon smrti, svakako je izvor nspiracije mnogim današnjim umetnicima, a izložbeni eksponati dokazuju da je imala neverovatnu harizmu koja je bila intrigantna svim umetnicima koji su sa njom sarađivali za života.

Merilin Monro, rođena kao Norma Džin Mortenson (Los Anđeles, 1. jun 1926. — Los Anđeles, 5. avgust 1962), bila je američka filmska glumica, pevačica, model i zabavljačica. Filmsku karijeru je počela 1947. malim ulogama; 1950. privukla je pažnju publike i kritičara sporednom ulogom u kultnom filmu Sve o Evi, sa Beti Dejvis u glavnoj ulozi. Tri godine kasnije igrala je glavnu ulogu u ljubavnoj drami Nijagara. Premda su njeni filmovi najčešće bili komercijalni, ali ne i kritički hitovi, Monro je bila jedna od najvećih filmskih zvezda pedesetih godina dvadesetog veka.[1] Najpoznatija je po ulogama u komedijama Muškarci više vole plavuše, Kako se udati za milionera, Princ i igračica i Majmunska posla. Vrhuncem u njenoj karijeri se smatra film Neki to vole vruće, za koji je dobila Zlatni globus za najbolju glavnu glumicu. Iako je bila poznata po svojim komičarskim sposobnostima, pred kraj karijere okrenula se ozbiljnijim ulogama.