Hazarski rečnik, pisca Milorada Pavića, jedan je od romana koji je obeležio srpsku književnost. Priča o nestalom narodu – Hazarima, nije ispričana u formi klasičnog romana, već kao naučni spisi, odnosno leksikon. Sada, skoro 35 godina nakon izlaska knjige, Hazarski rečnik dobija i svoju baletsku formu, a tumačenje ovog kultnog romana savremene srpske književnosti postavilo je velike zahteve pred autorski i izvođački tim predstave.

Nakon brojnih dramskih i operskih premijera u sezoni 2017/18, koja je i godina jubileja - 20 godina Opere i teatra Madlenianum, pred publiku postavljamo i baletski naslov u izvođenju Baleta Narodnog pozorišta u Beogradu i Sonje Vukićević, kao gošće. Savremen i moderan balet bio je prirodni nastavak pažljivog izbora naslova koji Madlenianum neguje sve ove godine. Balet Narodnog pozorišta u svojoj jubilarnoj 150 godini postavlja delo domaćeg pisca.

Internacionalni autorski tim – Livija Pandur, dramaturg i reditelj, Ronald Savković, koreograf, Miroslav Bako,kompozitor, Sven Jonke/Numen, zaduženi za scenografiju i fantastičan kubus oko koga se odigrava radnja, Angelina Atlagić, naš kostimograf svetskog renomea i Jaša Koceli, zadužen za dizajn svetla su prosto bili dobitni tim za ovako zahtevno delo. Internacionalni ansambl Baleta Narodnog pozorišta u Beogradu, među kojima su: Sanja Ninković, Milica Jević Drndarević,Tijana Šebez,Olga Olćan, Ljiljana Velimirov, Maja Stojakov, Mina Radaković, Dejan Kolarov, Taylor Clow, Davide Buffone, Miloš Živanović, Marco Luzi, Nicola Bianco, Remi Buyens i Sonja Vukićević koja se u 50-godišnjoj karijeri, posle 24 godine vraća na scenu Narodnog pozorišta izvode balet koji je u svetskim okvirima.

- U pokrajini dubine mora i beskonačnosti neba otkrivamo enciklopedijske jedinice romana Milorada Pavića Hazarski rečnik, koje oslikavaju put lovaca na snove, njihovo uranjanje u tudje i vlastite svetove snova i snovidjenja. Hazari, skupljači snova, bele i crne ptice u pokrajinama ljubavi, brzih i sporih ogledala hazarske princeze Ateh, grade svoju distopijsku azbuku. Kroz uvežbavanje lepote uranjaju u lavirint prošlosti i budućnosti, nikad ne znajući u koji komad vremena će da padne njihova misao. Danas Hazara više nema, ili za njih ne znamo, rasuli su se po svetu kao hiljade i hiljade beskućnika, tražeći svoj izgubljeni dom, svoj izgubljeni jezik. Pravu tajnu još nismo otkrili, jer povratak iz najdubljeg sna, gde, kako kaže Pavić, leži Bog, znaju samo oni, koji su bili dosta duboko” - otkirva Livija Pandur u svojoj rediteljskoj eksplikaciji.